Τις αναζητάμε, τις κρατάμε, τις αγαπάμε. Το απόλυτο γυναικείο αξεσουάρ, η τσάντα, αποτελεί εδώ και χρόνια ένα είδος στιλιστικής εμμονής για κάθε γυναίκα, εφόσον δεν είναι απλά ένα αναγκαίο χρηστικό αντικείμενο αλλά και ο αγαπημένος σύντροφος των εμφανίσεων μας από νωρίς το πρωί, έως αργά το βράδυ.
Ελάχιστες φορές όμως έχουμε αναρωτηθεί σχετικά με την ιστορία της τσάντας… Ποιοι ήταν οι πρώτοι που τη φόρεσαν, πως άλλαξε η πορεία της μέσα στο χρόνο και πως έφτασε σήμερα να θεωρείται ακόμα και έργο τέχνης; Στην πραγματικότητα η ιστορία της τσάντας ξεκινά στην εποχή του Μεσαίωνα, όταν οι γυναικείες ενδυμασίες έφεραν τσέπες οι οποίες ήταν ραμμένες στο μεσοφόρι, ενώ μια σχισμή στο εξωτερικό του ρούχου εξασφάλιζε την πρόσβαση σε αυτές. Οι γυναίκες συνήθιζαν τότε να τοποθετούν αντικείμενα μέσα σε αυτές τις τσέπες, οι οποίες ήταν συνήθως δημιουργημένες από υλικά και υφάσματα όπως λινό ή βαμβάκι. Μάλιστα αυτές οι «ιδιαίτερες» τσέπες βρισκόντουσαν κάτω από αρκετές στρώσεις ρούχων, κάτι που έκανε δύσχρηστη την διαχείρισή τους. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε η ανάγκη για εξωτερική τσάντα, μια τσάντα περισσότερο «κοντινή» σε ό,τι έχουμε στο μυαλό μας σήμερα. Για την ακρίβεια συναντάμε τις πρώτες αναφορές περίπου στον 14ο αιώνα όταν οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μία τσάντα η οποία θύμιζε περισσότερο σακούλα δεμένη γύρω από τη μέση. Όσο πιο πλούσιος ήταν κάποιος, τόσα περισσότερα σχέδια είχε πάνω η τσάντα υποδηλώνοντας το πόσο εύπορος ήταν κανείς εκείνη την εποχή. Γύρω στον 16ο αιώνα εμφανίζονται οι πρώτες δερμάτινες τσάντες, οι οποίες χρησιμοποιούνται αρχικά από ταξιδιώτες προκειμένου να διευκολυνθούν στα ταξίδια τους. Το μέγεθος τους ήταν αρκετά μεγάλο ενώ κατά βάση φοριόντουσαν χιαστί. Στη συνέχεια κατοχυρώνονται πια ως αναπόσπαστο κομμάτι των γυναικείων εμφανίσεων και ως πολυτελές συμπλήρωμα εντυπωσιακών φορεμάτων, καθρεπτίζοντας ταυτόχρονα το κοινωνικό status.
Ο 17ος αιώνας είναι περισσότερο κομβικός, αφού οι τσάντες μικραίνουν πλέον σε μέγεθος, ενώ αλλάζει το σχήμα τους αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την δημιουργία τους. Οι άντρες ξεκινούν και εκείνοι να τις χρησιμοποιούν. Μέτα τον πόλεμο του ’40 επέρχεται ραγδαία ανάπτυξη στις τσάντες αφού πωλούνται στην αγορά φτιαγμένες από ποικίλα υλικά όπως μέταλλο, διαφορετικά δέρματα, καθρέφτες, κα. Το φερμουάρ κερδίζει έδαφος όπως και οι λαβές. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία της μόδας, οι διάσημοι οίκοι και οι σχεδιαστές παίρνουν τα ινία και πρωτοπορούν. Το 1960 φτάνουμε στην κορύφωση αυτής της δημιουργικής διαδικασίας που προσδίδει στην τσάντα ένα χαρακτήρα έργου τέχνης. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη δεκαετία εμφανίζονται και οι πρώτες απομιμήσεις. Στον 20ο αιώνα η εξέλιξη στον σχεδιασμό της τσάντας μαρτυρά την κοινωνική εξέλιξη και την γυναικεία ανεξαρτησία με τσάντες σε σχήμα φακέλου να συνοδεύουν τις πολυάσχολες κυρίες στην εργασία τους ή μικρές και κομψές στις βραδινές τους εμφανίσεις.
